-Πού πάτε;
-Πουθενά.
Έχουμε κάτσει εδώ και αγναντεύουμε τη θέα.Θέλουμε να χαθούμε.Να γiνουμε με κάποιο τρόπο μέρος της.
Κουραστήκαμε να λαχανιάζουμε πίσω από πόθους,ελπίδες και γιατί.
Χαμογελάσαμε,υποκλιθήκαμε και είπαμε «παραιτούμε».
-Και δεν φοβάστε;
-Ναι.Αυτό το βάρος,ο φόβος,η αγωνία....Γι'αυτό κάτσαμε εδώ..
-Θέλω να πω,δεν φοβάστε πως θα το μετανιωσετε...για όλον αυτόν τον χαμένο χρόνο.
-Δεν είναι χαμένος.Γιατί;Μια ζωή πρέπει κυνηγάμε κάτι;
-Όχι.Αν δεν έχεις κάτι που θες να κυνηγήσεις.Δεν έχεις;
-Δεν ξέρω...
Δεν θέλω να έχω...
Θέλωα μόνο να χαθώ.
Γίνε λίθος όμορφος στα βότσαλα του ωκεανού,
ΑπάντησηΔιαγραφήγίνε ένα με τον άνεμο του χρόνου που σβήνει σκέψεις ονόματα καημούς. κοίτα τον ορίζοντα. νιώθεις ελεύθερη και αυτό σε κάνει μοναδική.ο φόβος βυθίζεται και τα όνειρα είναι εκεί.μην χάνεις την ουσία.Το θαύμα είναι η ζωή αυτό που καθημερινά ζεις.Εκτιμησέ το Δόξασε το Κατάλαβε το και έλα να με βρεις.θα είμαι εκεί στον ουρανό το αστέρι της μάγισσας το αληθινό.Σε φιλώ όπως ένα κύμα σε παρασύρω να δεις τον κόσμο τον μαγικό.